ഒരു ചെറിയ ഇടവേളയ്ക്കു ശേഷം തിരികെ ബാംഗ്ലൂരിലേക്ക്...എന്റെ തിരക്കേറിയ ഓഫീസിലേക്ക്...എന്റെ ഏതു മടുപ്പും ഹൈലി ടെക്‌നിക്കലായ പ്രശ്നങ്ങളുടെ നടുവിൽ അലിയിച്ചുകളഞ്ഞിട്ടുള്ള എന്റെ തിരക്കേറിയ  ഓഫീസിലേക്ക് ... എന്നത്തേയും പോലെ എനിക്ക് ജോലിക്കാര്യങ്ങളിൽ ശ്രദ്ധിക്കാനാവുന്നില്ല...അമ്മയെ നാട്ടിൽ ഒറ്റക്കാക്കിപ്പോന്ന വിഷമമോ അതോ എന്റെ ധൗര്ബല്യങ്ങൾ എന്റെ ഭാര്യയും മകളുമാണെന്നു  തിരിച്ചറിവ് മുതലെടുത്തു എന്നിൽ നിന്നകന്നു കഴിയുന്ന എന്റെ ഭാര്യയോ...എനിക്കറിയില്ല...എന്റെ മകളെ ഞാൻ കണ്ടിട്ട് ഒരു മാസത്തിലേറെയാകുന്നു...അവളുടെ ശബ്ദം കേൾക്കാൻ മറ്റുള്ളവരുടെ അനുവാദത്തിനു കത്ത് നിൽക്കേണ്ട അവസ്ഥയുടെ ഭീകരത അതെത്ര വിരൂപമാന്നെന്നു ഞാൻ തിരിച്ചറിയുന്നു...മാറിയ നെഞ്ചുവേദന എനിയ്ക്കു പിന്നെയും അനുഭവപ്പെടുന്നുണ്ടോ...എന്റെ തോന്നലായിരിക്കാം...പക്ഷെ ഈ നശിച്ച തോന്നലുപോലും എനിക്ക് താങ്ങാവുന്നതിലപ്പുറമാണ്....എപ്പോഴോ തോന്നിയ ദേഷ്യമോ നിരാശയോ എന്നെ താഴെ പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ ഫേസ്ബുക് സ്റ്റാറ്റസ് മെസ്സേജിൽ കുത്തിക്കുറിപ്പിച്ചു....

If we have any delicacies or soft corners towards someone (may be family, may be friends) which you think you cannot live without...if they do take advantage of it...let them be lost...I would say "F*** Off Rascals" to those people...and life would go on...if I have a hand which is infected with cancer which endangers my life, I would be more than happy enough to cut it off and live my life....

 അറിയില്ല...അർഥം അറിഞ്ഞോ അറിയാതെയോ ആരൊക്കെയോ ലൈകും കമെന്റും തന്നുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു...പഴയ അന്തർമുഖനായ ആ ചെറുപ്പക്കാരനായി ഞാൻ മാറുകയാണോ...എനിക്കറിയില്ല...മുകളിലെ വാക്കുകളിൽ ഞാൻ കുത്തിക്കുറിച്ച ആ കാൻസർ എന്തായിരുന്നു...ക്യാന്സറാണെങ്കില്പോലും വെട്ടിമാറ്റാൻ കഴിയാത്തവിധം എന്നെ അത് ബാധിച്ചിരിക്കുന്നു...മനം മടുപ്പിച്ചാലും എനിക്ക് ജീവിതകാലം മുഴുവൻ കൊണ്ടുനടക്കാനിഷ്ടം...അത് കളയേണ്ട ഗതികേടുണ്ടായാൽ അതെന്റെ മരണത്തോടെ മാത്രം ...അതെന്നെ കാർന്നുതിന്നലും അതിനെ ഞാൻ സ്നേഹിക്കുന്നു...ഒരുപക്ഷെ എന്നെക്കാളധികം ഞാൻ സ്നേഹിക്കുന്നു...

 എന്നെ പിരിഞ്ഞ എന്റെ പ്രിയപെട്ടവരെ നിങ്ങളെ ഞാൻ എന്റെ ജീവനെക്കാളധികം സ്നേഹിക്കുന്നു...ഒരു പുതിയ സിനിമ റിവ്യൂവിൽ എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട സുഹൃത്ത് ഫിജോ ജോസഫ് ഇന്നെഴുതിയപോലെ...."മടുപ്പിക്കുന്നതാണ് കുടുംബം...കൊതിപ്പിക്കുന്നതാണ് കുടുംബം"

Popular posts from this blog

Working from home keeps me occupied most of the time... Mom is away to temple now...she is working so hard now a days....Also I am watching a movie now, in which Kate Winslet plays a character who feels never loved by some one and so insignificant every where...am I feeling the same? I don't know....being so insignificant and never loved anymore by someone I loved the most... I understand my bloody plight of waiting for other's permission to see my daughter or listen to her voice over the phone...its been a month now...too much painful this is...even thought of ending everything...but looking at the old lady at my home who is exhausted of all these issues to the core, my mother, I had to be determined not to cry or not to show my feelings in front of her...Waiting for the coming weekend... I don't know why the too silly reasons which has to be confined to the four walls of my home to be causing me to part with my best half...no...the one who was best and now not at all...
Read more
ജൂലായ് 13, ഒരു തീരുവണ്ണാമല യാത്ര… വീണ്ടും ഒരു ജൂലായ് 13…ഇത്തവണ 'അമ്മ ഞങ്ങൾക്കൊപ്പം ബാംഗ്ലൂരിൽ ഉണ്ട്. കഴിഞ്ഞ പ്രാവശ്യം എഴുതിയപ്പോൾ പറഞ്ഞപോലെ ജൂലായ് 12 അമ്മയുടെ പിറന്നാളായിരുന്നു…അന്ന് പതിവിൽ നിന്നു വിപരീതമായി ഓഫീസിൽ നിന്നും നേരത്തെ ഇറങ്ങി വീട്ടിൽ വന്നു. ആ സമയത്തേക്ക് 'അമ്മ ചോറും കറികളും തയ്യാറാക്കി വെച്ചിരുന്നു.സൗമ്യ പൊന്നുവിനെ സ്കൂളിൽ നിന്നും കൂട്ടാൻ പോയിരിക്കുന്നു. ആ സമയത്തേക്ക് അവളും തിരിച്ചു വന്നു. ഒരുമിച്ചു ഞങ്ങൾ ഉച്ചഭക്ഷണം കഴിച്ചു. അപ്പോഴേക്കും യാത്രത്തിരിക്കാൻ സമയമായി. ഓ…അതു മറന്നു…ഞങ്ങൾ ഒരു തിരുവണ്ണാമല യാത്ര തീരുമാനിച്ചിരുന്നു. സൗമ്യ കുറച്ചേറെ കാലമായി പറയുന്നു, ഇപ്പോഴാണ് സമായമായത്. എന്റെ ഉദ്ദേശ്യം മറ്റൊന്നായിരുന്നു. കഴിഞ്ഞ ആറുവർഷമായി ഒരു ദുഃസ്വപ്നം ആയിരുന്ന ജൂലായ് 13 ന്റെ എഫക്ട് ഒന്നു കുറക്കുക…പ്രത്യേകിച്ചു അമ്മയിൽ… ബുക് ചെയ്ത ബസ് പുറപ്പെടുന്നത് ഖലാസിപ്പാളയത്തു നിന്നാണ്…അവർ അറിയിച്ചത് മറ്റൊരു സ്റ്റോപ്പും ഇല്ലെന്നാണ്. അതുകൊണ്ടു ബാംഗ്ലൂര് നഗരത്തിലെ ഈ മനം മടുപ്പിക്കുന്ന ട്രാഫിക്കിൽ ആവിടെയെത്തണം. വീട്ടിൽ നിന്നിറങ്ങി ഒരു ഉബർ ക്യാബ് ബുക് ചെയ്തു. അതിൽ കയറി യാത്ര തുടങ്ങി. ഡ്...
Read more